Szukaj Zadzwoń
  • Zadzwoń

    Rejestracja!
    Terapia płatna i refundowana przez NFZ

    tel. +48 75 7174722

    poniedziałek-sobota

Czy mężczyźni i kobiety różnią się pod względem uzależnienia od seksu – tego, jak się manifestuje lub jak często występuje?
– Obecnie niewiele kobiet uzależnionych od seksu zgłasza się po pomoc. Trudno zatem stwierdzić, czy istnieje wiele różnic. Z mojego doświadczenia wynika, że kobiety są w mniejszym stopniu uzależnione od pornografii, a w większym – od angażowania się w liczne romanse lub korzystania ze stron randkowych.

Czy da się przerwać błędne koło uzależnienia od seksu? Czy można – a jeśli tak, to w jaki sposób – wyjść z tego nałogu?
– To ważne, by ludzie, którzy czują, że są uzależnieni od seksu, uzyskali pomoc specjalisty. Po pierwsze dokona on diagnozy, a po drugie zaproponuje właściwą terapię.
W przypadku uzależnienia od seksu możliwe jest całkowite zaprzestanie niepożądanego zachowania, zawsze jednak istnieje ryzyko powrotu do niego. Szansa na pokonanie uzależnienia zależy od tego, jak poważny jest problem i od jak dawna trwa. Zależy też od wsparcia, na które osoba może liczyć oraz jej odporności psychicznej i emocjonalnej.
W różnych ośrodkach można uzyskać inną pomoc, jednak idealna terapia pomoże osobie uzależnionej zidentyfikować oraz zrozumieć, jakie są prawdziwe, głęboko tkwiące przyczyny uzależnienia – i pokonać je. Pomoże też jej rozpoznać wyzwalacze zachowań uzależnieniowych oraz wypracować długoterminowe strategie przeciwdziałania nawrotowi uzależnienia.

Jakie to wyzwalacze?
– Zwykle są nimi negatywne emocje, jak złość czy smutek. Sprzyja im również poczucie osamotnienia i niska samoocena. Nie bez znaczenia jest też sytuacja – np. pozostawanie samemu w domu, wyjazd w interesach z pełnym portfelem. Jest wiele wyzwalaczy, które uruchamiają uzależnienie od seksu. Mają one charakter indywidualny, u każdego są inne, zależą od kontekstu i stylu życia osoby.

A czy zaleca Pani swoim klientom całkowitą abstynencję seksualną?
– Niektóre osoby uzależnione od seksu czują, że pomoże im okres całkowitej abstynencji. Inni z kolei podejmują decyzję o zaprzestaniu jedynie tych zachowań, które służą uzyskaniu ulgi, mają charakter wyładowania się. Wygląda to inaczej u każdego klienta. Każdy powinien zastanowić się, co oznacza dla niego „trzeźwość” i czego potrzebuje, by ją osiągnąć.

Nie zapominajmy o partnerze osoby uzależnionej…
– Często partnerzy też potrzebują wsparcia, by uporać się z szokiem i poczuciem zdrady. Na pewno warto sięgnąć po publikacje na temat uzależnienia od seksu, poszukać grupy wsparcia i pomocy profesjonalnej. A jeśli partnerzy chcą walczyć o związek, nierzadko potrzebują terapii par, która pomoże im odbudować zaufanie.

***

Uzależnionych przybywa
Daniel Smogulecki, terapeuta uzależnień w Ośrodku Terapii Uzależnień „Radzimowice” w Szklarskiej Porębie.

Według szacunków Amerykańskiego Towarzystwa Leczenia Uzależnienia od Seksu uzależnionych jest 10–15 proc. Amerykanów, inne dane mówią o 6–8 proc. uzależnionych. W Polsce nie prowadzono takich badań, jednak te wielkości będą pewnie podobne. Niewątpliwie z roku na rok rośnie odsetek osób uzależnionych od seksu – z takimi problemami zwraca się do nas coraz więcej osób. Wielu naszych klientów jest uzależnionych od pornografii, towarzyszy temu masturbacja. Obserwujemy, że uzależnieni od seksu poszukują coraz mocniejszych bodźców, przekraczają kolejne granice. Robią rzeczy, o których wcześniej nie myśleli lub myśleli z obrzydzeniem. Wielu z nich dopuszczało się zdrad, korzystało z usług prostytutek, niektórzy dopuścili się gwałtu, inni o nim fantazjowali, a jeszcze inni obnażali się w miejscach publicznych. Tak naprawdę w uzależnieniu od seksu nie jest istotny rodzaj aktywności seksualnej, którą dana osoba podejmuje, ale funkcja, jaką pełni.
Na początku efektywną formą terapii może być terapia stacjonarna, która trwa kilka tygodni. Ułatwia ona zatrzymanie zachowań nałogowych, „ocknięcie się”, przerwanie cyklu nałogowego, przyjrzenie się choć trochę rozmiarom strat. W terapii uzależnienia od seksu nie ma jakiegoś szablonu, ale ważnymi elementami są: zrozumienie mechanizmu choroby, zredukowanie wstydu, rozpoznanie wyzwalaczy, zrozumienie, przed czym ucieka się w zachowania nałogowe. W końcu musi być miejsce na psychoterapię problemów leżących u źródła uzależnienia.

Czy jestem seksoholikiem?
Przeczytaj poniższe pytania. Jeśli odpowiesz „tak” na pięć lub więcej pytań, może to oznaczać, że cierpisz na uzależnienie od seksu.
1. Czy Twoja aktywność seksualna ma negatywny wpływ na inne obszary Twojego życia, takie jak związki, zdrowie, finanse, praca, pozycja zawodowa?
2. Czy Twoja aktywność seksualna jest sprzeczna z wyznawanymi przez Ciebie wartościami osobistymi i potencjalnie ogranicza Twoje cele życiowe?
3. Czy masz za sobą nieudane próby ograniczenia lub całkowitego zaprzestania aktywności seksualnej?
4. Czy masz większą chęć zaangażować się w aktywność seksualną, kiedy przeżywasz stres albo doświadczasz trudnych emocji, takich jak: lęk, złość, przygnębienie, smutek, samotność?
5. Czy zachowujesz swoją aktywność seksualną w tajemnicy i obawiasz się, że ktoś się o niej dowie?
6. Czy czujesz się zależny od swego zachowania seksualnego i masz trudności z uzyskaniem zaspokojenia w inny sposób?
7. Czy dostrzegasz, że potrzebujesz coraz więcej bodźców lub poczucia ryzyka, by osiągnąć taki sam poziom pobudzenia i podniecenia?
8. Czy czujesz, że masz trudność z koncentracją na innych obszarach życia z powodu myśli i uczuć dotyczących Twojej aktywności seksualnej?
9. Czy kiedykolwiek myślałeś, że mógłbyś robić o wiele więcej w życiu, gdyby nie było ono aż tak podporządkowane aktywności seksualnej?
10. Czy czujesz, że nie masz kontroli nad swoim zachowaniem seksualnym?
11. Czy obecnie lub w przeszłości zmagałeś się z innymi uzależnieniami, zachowaniami kompulsywnymi lub zaburzeniami jedzenia? Mogło to być na przykład uzależnienie od alkoholu lub substancji psychoaktywnych, nałogowy hazard, uzależnienie od gier, pracy, ćwiczeń fizycznych, gromadzenia rzeczy.
12. Czy obecnie lub w przeszłości ktoś w Twojej rodzinie zmagał się z innymi uzależnieniami, zachowaniami kompulsywnymi lub zaburzeniami jedzenia (jak te wymienione w pkt. 11)?

Nasi partnerzy

http://paulahall.co.uk/ Karkonoski Park NFZ SASH

Ośrodek Terapii Uzależnienia i Współuzależnienia "Radzimowice" w Szklarskiej Porębie prowadzony jest przez podmiot leczniczy - Ośrodek Terapii Uzależnień i Współuzależnień "Radzimowice" Społka z o.o. z siedzibą ul. Dolna 4, 58-580 Szklarska Poręba, KRS 0000234605 NIP 694-15-64-181; REGON 390769238; Kapitał Spółki 50 000 zł;